“Op alles wat ik vraag of vertel, reageert hij verveeld. Het enige waar hij nog geïnteresseerd in is, zijn z’n vrienden en zijn telefoon. Zelfs zijn schoolresultaten denderen achteruit. Ook dat lijkt hem niet te boeien. Het is alsof hij in zijn eigen wereld leeft en niets meer wil weten van ons gezin. Of het hem niet interesseert. Hij kan af en toe ook behoorlijk bot uit de hoek komen, of mij en mijn dochter het gevoel geven dat we gewoonweg teveel zijn. Heel onaardig. Zo was Roy nooit. Hij was juist altijd zo onderzoekend en enthousiast. Volgens mijn dochter heeft hij last van de scheiding. Ze zegt dat hij moeite heeft met het leven in twee huizen. Tegen mij zegt hij hier niets over.”