hulp vragen
voelt als verlagen
ik faal
ik kan het alleen
ik heb niemand nodig
ik moet hier alleen doorheen

want waarom zou ik
hulp vragen
me beklagen
zo erg is het ook weer niet
mijn pijn
mijn verdriet

waarom zou ik
me beter willen voelen
het onbekende aanraken
opnieuw beleven
het leven
heeft me niet meer dan dit te geven

waarom zou ik
het anders willen doen
dan voorheen
was het al die tijd fout
laat me alleen
dat voelt zo vertrouwt

waarom zou ik
lief zijn voor mezelf
zorgen
zodat ik me geborgen
en veilig voel
ik ben bang
bang voor mijn gevoel
want ik ben het even kwijt
alsof het van me wegglijdt

waarom zou ik
het verwart
dat ik niet luister naar mijn hart
mijn emoties weg wuif
mezelf dus weg schuif

waarom zou ik
van mezelf houden
ik ben degene
die mijn leven leidt
die een keuze maakt
m’n hart raakt
me van mezelf scheidt

verdorie
ik ben het zelf
ik moet het zelf doen
het is mijn leven
die mij is gegeven
pak ik die reikende hand
zodat ik zie wie ik daadwerkelijk ben
en kijk
of ik mezelf weer ken?

Ingrid Verhaegh